ကယ္တင္ျခင္းဆိုတာ ေမြးဖြါးျခင္းလိုပါပဲ။

ကယ္တင္ျခင္းဆိုတာ ေမြးဖြါးျခင္းလိုပါပဲ။

                     The Sword of the Lord မဂၢဇင္းမွာသံုးဖို႔ စာမူတခုၿပီး တခုဖတ္ၾကည့္ရင္းနဲ႔၊ အရင္ကမသိခဲ႔ဖူးတဲ႔ က်မ္းစာအသိတခ်ိဳ႕ကို တအံ႔တၾသ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

                     ကၽြန္ေတာ္တရားေဟာစတုန္းက ဘယ္ေတာ႔မွမေဟာဘူးလို႔ ေျပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ရွိဖူးပါတယ္။

၁။ ေယာသပ္နဲ႔ သူရဲ႕ေရာင္စံုကုတ္အက်ႌကေလးအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွ ေဟာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီအေၾကာင္း ေဟာထားတဲ႔ တရားေဟာခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနၿပီပဲ။

၂။ ဒံေယလနဲ႔ ျခေသၤတြင္းအေၾကာင္း ဘယ္ေတာ႔မွ ေဟာမွာမဟုတ္ဘူး။ Sunday school မွာ ဒီအေၾကာင္း ခဏခဏၾကားဖူးေနၿပီပဲ။ စိတ္ေတာင္ပ်က္လာၿပီ။

၃။ ေပ်ာက္ေသာသားအေၾကာင္း မေဟာဘူး။ ႏိုးထမွဳစည္းေဝးတိုင္းမွာ ေပ်ာက္ေသာသားတပုဒ္ေတာ႔ ပါစၿမဲပဲ။

၄။ " ဒုတိယေမြးျခင္းခံရမယ္ "  You must be born again လို႔ မေဟာေတာ႔ဘူး။ ဒါမ်ိဳး အမ်ားႀကီးၾကားဖူးၿပီပဲ။ ဒါမ်ိဳး မေဟာေတာ႔ဘူး။ 

                    ဒါေပမယ္႔ မၾကာခင္မွာပဲ ရင္းႏွီးၿပီးသားက်မ္းခ်က္ေတြမွာ အဓိပၸါယ္အမ်ားႀကီးရွိေနတာ ေတြ႕လာရတယ္။

ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ျခင္းကို ပံုေဖၚျပဖိို႔ ေမြးဖြားျခင္းကိုသံုးတယ္။

                  ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ျခင္းကို ပံုေဖၚျပဖို႔ ေမြးဖြားျခင္းကိုသံုးပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ တျခားအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔လည္း ပံုေဖၚျပပါတယ္။ ဥပမာ - အႏူေရာဂါနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းကို ပံုေဖၚတယ္။ သိပ္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက က်မ္းစာက ႏူနာကို ေပ်ာက္တယ္လို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာဘူး။ သန္႔ရွင္းသြားၿပီလို႔ပဲ ေျပာတယ္။ ေယရွုခရစ္ေတာ္က ေရာဂါသည္ကို ေပ်ာက္ေစတယ္။ ေသသူကိုရွင္ေစတယ္။ ႏူနာကို သန္႔ရွင္းေစတယ္။ ႏူနာဟာ အျပစ္ကို ပံုေဆာင္တယ္။ အျပစ္ဆိုတာ အနာေပ်ာက္ဖို႔ မလိုဘူး။ သန္႔ရွင္းသြားဖို႔လိုပါတယ္။

၁ေပ ၁း ၇ ကိုၾကည့္ပါ။

                 " ဘုရားသခင္သည္ အလင္း၌ရွိေတာ္မူသကဲ႔သို႔ ငါတို႔သည္  အလင္း၌က်င္လည္လွ်င္၊ အခ်င္းခ်င္း မိသဟာယဖြဲ႔ျခင္းရွိၾကသည္ျဖစ္၍၊ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ ေယရွုခရစ္၏အေသြးေတာ္သည္၊ ငါတို႔အျပစ္ရွိသမွ်ကို ေဆးေၾကာေတာ္မူ၏။ "

                   ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္း ပံုေဖၚရာကို ႏူနာသန္႔ရွင္းေစတဲ႔ ဥပမာတမ်ိဳးတည္းသာရွိမယ္ဆိုရင္၊ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္း နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အႏူမဟုတ္သလို၊ ႏူတဲ႔လူေတြနဲ႔လည္း မေတြ႕ဖူးဘူး။ ဒီလို ဥပမာမိ်ဳးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္သိပ္မရွင္းဘူး။

                   သမၼာက်မ္းစာက ကယ္တင္ျခင္းကို ေပ်ာက္ေသာသား၊ အိမ္ေျပးကေလးနဲ႔ ပံုေဖၚျပပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေျပးမျဖစ္ဖူးသလို၊ ေပ်ာက္ေသာသားလည္း မဟုတ္ဘူး။ က်မ္းစာထဲမွာ ဒီ ဥပမာတမ်ိဳးပဲ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္း ရွိလို႔ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မွ အိမ္ေျပးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မသိပဲ။

လူသားအားလံုး ၾကံဳဖူးတဲ႔ ေမြးဖြါးျခင္း

                   သမၼာက်မ္းစာက ကယ္တင္ျခင္းကို ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔လည္း ပံုေဖၚထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲ ? ေမြးဖြါးျခင္းဟာ လူတိုင္းၾကံဳဖူးလို႔ပါ။ လူတိုင္း ဒီေလာကကို ဒီနည္းနဲ႔ပဲ ေရာက္လာၾကတယ္။ လူတိုင္းမွာ အေမတေယာက္နဲ႔ အေဖတေယာက္ ရွိတယ္။ အေမ ၂ ေယာက္ (ဒါမွမဟုတ္) အေဖ ၂ ေယာက္ရယ္လို႔ မရွိဘူး။ အေမမရွိခဲ႔သူ၊ အေဖမရွိခဲ႔သူရယ္လို႔လည္း မရွိဘူး။ အေမတေယာက္၊ အေဖတေယာက္ေတာ႔ ရွိၾကပါတယ္။

                 လူေတြဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲေရာက္ဖို႔ တခါျပန္ေမြဖြါးၾကတဲ႔အခါ၊ အားလံုးတခုတည္းေသာ အေတြ႕အၾကံဳကို ၾကံဳၾကရတယ္။ ကယ္တင္ျခင္းဟာ အသင္းေတာ္တပါးမွာ နည္းတမ်ိဳး၊ ေနာက္ အသင္းေတာ္တပါးမွာေတာ႔ တျခားနည္းတမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူး။ ရွင္ယုဒက ေျပာတယ္။ " ခ်စ္သူတို႔ အညီအမွ် ဆက္ဆံေသာ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္းအရာကို သင္တို႔ထံသို႔ ေရး၍ ေပးလိုက္ျခင္းငွါ ငါသည္ အလြန္ႀကိဳးစားသည္တြင္ ------ " တဲ႔။ ကယ္တင္ျခင္းဟာ ညီတူညီမွ်ျဖစ္တဲ႔ ကိစၥပါ။

ညီတူညီမွ် မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ  အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူမွာ စြမ္းရည္ေတြမတူၾကဘူး။ ေမြးရာပါ အစြမ္းအစေတြ မတူၾကဘူး။ တေနရာတည္းလည္း မေနၾကဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ခရစ္ယာန္ေတြမွာ တူညီတာကေတာ႔ ကယ္တင္ျခင္းပဲ။

                    ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကယ္တင္ျခင္းက ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔ တူတယ္။ လူတိုင္းရဲ႕ တူညီတဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳပါ။ လူတိုင္းဟာ ဒီတနည္းတည္း အားျဖင္႔သာ ကယ္တင္ျခင္းရၾကတယ္။ Russia မွာေနေန၊ တရုပ္ျပည္မွာေနေန၊ အီဂ်စ္တို႔၊ Rutherford County တို႔၊ Tennessee ျပည္နယ္ - ဒါမွမဟုတ္၊ Georgia ျပည္နယ္မွာေနေန၊ ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္ရပ္ဟာ တနည္းထဲပါ။

ေမြးဖြားျခင္းဟာ တိုင္းျပည္တခုနဲ႔ ပါတ္သက္သြားေစပါတယ္။

                လူတေယာက္ဟာ တခါျပန္ၿပီး ေမြးဖြါးလိုက္ရင္ သူဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။ ေယာဟန္ ၃ မွာ --- "ဒုတိယေမြးျခင္းကို မခံေသာသူမည္သည္ကား၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကို မျမင္ရ " တဲ႔။ ဒါဟာ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။

                ခရစ္ယာန္ရွုေထာင္႔ကၾကည့္ရင္ ဒီေလာကမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၄ ခုရွိပါတယ္။ The mineral Kingdom သတၱဳေလာက၊ သတၱဳႏိုင္ငံ။ The Animal Kingdom တိရစာၦန္ေလာက၊ တိရစာၦန္ႏိုင္ငံ။ The Human Kingdom လူ႕ေလာက၊ လူ႕ႏိုင္ငံ။ The Divine Kingdom ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္၊ ဘုရားရဲ႕တိုင္းျပည္   တို႔ျဖစ္ပါတယ္။                

                    သတၱဳေလာကကေတာ႔ ေရနံေတြ၊ ဓါတ္ေငြ႕ေတြ၊ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္မီးေသြးနဲ႔ တျခားတြင္းထြက္ေတြ ရတဲ႔ေနရာပါပဲ။

သစ္ပင္ေလာကကေတာ႔ ရုံးပတီသီး၊ ပဲေတာင္႔၊ မုန္လာဥ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ အာလူးေတြ ရတဲ႔ေနရာပါပဲ။ 

တိရစာၦန္ေလာကကေတာ႔ အသားၫႇပ္မုန္႔ေတြ၊ အသား၊ ငါးေတြ ရပါတယ္။ ( ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ဒါေတြစားရတာၾကာလြန္းလို႔ ခါးေတာင္ကိုင္းေနပါၿပီ။ )

                    လူ႕ေလာက၊ လူ႕ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းေတာ႔ ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး။ ကိုယ္ေနတဲ႔ေနရာဆိုတာ သိၿပီးသားပဲ။

ေနာက္ - ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာရွိတယ္။

                    ဘုရားသခင္က မေျပာင္းလဲမဖ်က္သိမ္းႏိုင္တဲ႔ ဥပေဒတခု ခ်မွတ္ထားတယ္။ အဲဒီ ဥပေဒကေတာ႔ - - - - နိမ္႔တဲ႔ႏိုင္ငံတခုကေနၿပီး ျမင္႔တဲ႔ႏိုင္ငံကိို ကိုယ္႔သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ဝင္းစားခ်င္လို႔ ဘယ္သူမွမရႏိုင္ဘူး။  သတၱဳေလာကကေန အပင္ေလာကကို ဝင္စားခ်င္လို႔ မရဘူး။  တိရစာၦန္ေလာကကေန လူ႕ေလာကကို ဝင္စားခ်င္လို႔ မရဘူး။  လူ႕ေလာက၊ လူ႕ႏိုင္ငံကေန ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္စားခ်င္လို႔ မရဘူး။  ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ဝင္စားလို႔ မရႏိုင္ဘူး။

တဖက္ကလည္း ျမင္႔တဲ႔ႏိုင္ငံကေန ဆင္းၿပီး၊ နိမ္႔တဲ႔ႏိုင္ငံက တခုခုကို အျမင္႔ႏိုင္ငံဖက္ ဆြဲယူႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတဲ႔ မေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ႔ ဥပေဒတခုကို ဘုရားသခင္က ခ်မွတ္ထားျပန္တယ္။

                    ဥပမာ - - - ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အပင္တပင္စိုက္ရင္ အျမစ္က ေျမႀကီးထဲဆင္းသြားၿပီး၊ ေျမဆီဓါတ္ေတြ စုပ္ယူပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အပင္က မစုပ္ယူရင္ေတာ႔ အဲဒီဓါတ္ေတြဟာ တဆင္႔တက္ခ်င္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ေနာက္ - ႏြားမက ပဲပင္ကို စားတယ္။ သစ္ပင္ကို တိရစာၦန္ေလာကထဲ ဆြဲထည့္လိုက္တာပါပဲ။ ေနာက္ေတာ႔ - အဲဒီႏြားမကို ႏို႔ၫွစ္တယ္။ ႏြားမကို သတ္ၿပီး အသားၫႇပ္မုန္႔ေတြ လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒါဟာ တိရစာၦန္ေလာကကို လူ႕ေလာကထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာက - - - ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ အနိမ္႔ကိုဆင္းၿပီး၊ တျခားႏိုင္ငံတခုကို ကိုယ္ႏိုင္ငံထဲ ဆြဲတင္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံဟာ သူဟာသူ အျမင္႔ကို ဝင္စားႏိုင္စြမ္း မရွိဘူး။ ဒါကို ထပ္ရွင္းျပဖို႔ မလိုေလာက္ပါဘူး။

                   ကၽြန္ေတာ္ ရုိးရိုးကေလး ေထာက္ျပေနတာက - လူဟာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔ဟာသူ မကယ္ႏိုင္ဘူး။ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ထြန္းႏိုင္တယ္။ မဂၤလာဝတ္ ၇ ပါးကို ေစာင္႔ထိန္းႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ျခင္းခံႏိုင္တယ္။ ဘာသာတရား ကိုင္းရွိုင္းဟန္ျပႏိုင္တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ပါဝင္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္ဘဝကို ရြက္သစ္ေျပာင္းသလို ေျပာင္းလဲျပစ္ႏိုင္တယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြ အကုန္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ပိုျမင္႔တဲ႔ - ႏိုင္ငံကိုေတာ႔ ဝင္စားႏိုင္စြမ္း မရွိဘူး။ ဝင္စားဖို႔ တနည္းတည္းကေတာ႔ ဘုရားသခင္ ဆင္းလာၿပီး ကိုယ္႔ကို ဆြဲတင္ ေဆာင္ယူမွပဲ ျဖစ္မယ္။ " ဒုတိယေမြးျခင္းကို မခံေသာသူမည္သည္ကား၊ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို မျမင္ရ။ "

ေမြးဖြားျခင္းက လူ႔ရဲ႕သဘာဝကို သတ္မွတ္တယ္။

                    ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဇာတိေျမမွာတုန္းက ႏြားနဲနဲ နဲ႔ အေပ်ာ္စီးဖို႔ ျမင္းနဲနဲ ရွိဖူးတယ္။ ႏြားမတေကာင္ ကေလးေမြးတိုင္း ေလ႔လာမိတယ္။ ဘယ္လိုမွ မလြဲဘူး။ ႏြားကေလးပဲေမြးတယ္။ ႏြားမတေကာင္က ဆိတ္ထီးကေလး မေမြးဘူး။ အေပ်ာ္စီး ျမင္း ၂ ေကာင္က ေခြးကေလး မေမြးဘူး။ ျမင္းက ျမင္းပဲ ေမြးတယ္။

                   အခုလဲ လူတေယာက္ဟာ တခါထပ္ေမြးမယ္ဆိုရင္ တျခားသဘာဝတမ်ိဳးကို ရပါတယ္။

                   ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျပာအဆို၊ အေနအထိုင္၊ အျပဳအမူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သဘာဝေၾကာင္႔ ဆိုတာ သတိထားမိရဲ႕လား။ လူတေယာက္ကို ခင္ဗ်ားက ေျပာမယ္။ " ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ ေလွ်ာက္၊ မွန္တာလုပ္၊ ေကာင္းေကာင္းေန၊ မေနရင္ ငရဲသြားလိမ္႔မယ္။ " ဆိုပါေတာ႔။   ခင္ဗ်ားေျပာတဲ႔စကား ခင္ဗ်ားသိပံုေတာ႔ ရသလိုပဲ။ ဒါေပမယ္႔ လူေသကို ေျပာသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ခရစ္ေတာ္မပါရင္ လူေသပဲေလ။ အျပစ္ ဒုစရိုက္ထဲမွာ ေသေနတယ္။ ပိုေကာင္းလို႔ ကယ္တင္ျခင္း မရဘူး။ ပိုေကာင္းဖို႔သာ ကယ္တင္ျခင္းရတာပါ။

                   ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ခင္ဗ်ား ျပႆနာက အျပစ္လို႔ ထင္ခ်င္ထင္မယ္။ အျပစ္အေၾကာင္း တရားေဟာတာ ၾကားဖူးေနၿပီပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ျပႆနာက အျပစ္ေၾကာင္႔ မဟုတ္ဘူး။ ေယာဟန္ ၁၆း ၈၊ ၉ မွာ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္အေၾကာင္း ဖတ္ရတယ္။ " ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာသည္ ေရာက္လာလွ်င္၊ ဒုစရိုက္အျပစ္ကို၄င္း၊ အျပစ္ကင္းျခင္းကို၄င္း၊ အျပစ္စီရင္ျခင္းကို၄င္း၊ ေလာကီသားတို႔အား ထင္ရွားစြာျပေတာ္မူမည္။ " တဲ႔။ မရွင္းဘူးလား။

                     ျပႆနာက အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ေယရွုခရစ္ေတာ္ကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ အားကိုး၊ မကိုးက အဓိကပါ။ သခင္ေယရွဳကို တခါအားကိုးရင္၊ အျပစ္ျပႆနာ - ဒါမွမဟုတ္ - အျပစ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ေမးခြန္းဟာ ထာဝရအတြက္ ၿပီးသြားပါၿပီ။ သခင္ေယရွဳက သင္႔အျပစ္အားလံုးကို သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ သယ္ေဆာင္သြားခဲ႔သလား၊ ဘာမွမသယ္ခဲ႔ဘူးလား။ တခု - ခု ေျပာရမွာေပါ႔။ လုပ္ခဲ႔သမွ် အျပစ္အားလံုးနဲ႔၊ ေနာင္လုပ္မိဦးမယ္႔ အျပစ္ေတြအတြက္ပါ အေသခံခဲ႔ပါၿပီ။

                    ဒါေၾကာင္႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတာက အျပဳအမူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သဘာဝပါ။ ဒါေၾကာင္႔ သခင္ေယရွဳက " ဒုတိယေမြးျခင္းကို မခံေသာသူမည္သည္ကား၊ - - - " လို႔ေျပာရတာေပါ႔။ " ေကာင္းေကာင္း မေနေသာသူ မည္သည္ကား - - -" လို႔ မေျပာဘူး။ " ရြက္သစ္ေျပာင္းသလို၊ ဘဝသစ္ မေျပာင္းေသာသူ မည္သည္ကား - - -" လို႔ မေျပာဘူး။ ဘဝကို ရြက္သစ္ေျပာင္းသလို၊ ေျပာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ေနဖို႔မလိုဘူး။ ဘဝ အသစ္ျဖစ္ဖို႔ပဲလိုတယ္။ ေန႔တိုင္း သစ္ရြက္တရြက္ ေပးမယ္ဗ်ာ။ ေနမဝင္ခင္ ၫွိဳးေျခာက္သြားမွာပဲ။

                    လူတိုင္း အားနည္းတတ္ပါတယ္။ မွားတတ္ပါတယ္။ ၂၄ နာရီ တရက္ထဲမွာကိုပဲ၊ စံုစံုလင္လင္ေနႏိုင္သူရွိသလား။ ရွိရင္ေတာ႔ ျမင္ဖူးခ်င္တယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၆ နာရီအတြင္းမွာပဲ စံုစံုလင္လင္ေနႏိုင္သူေကာ ရွိမလား။ တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တနာရီေတာင္ စံုစံုလင္လင္ေနႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။

ကိုယ္ သတိမထားမိတာကေလးေတြေတာင္ အျပစ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ " ေကာင္းေသာအက်င္႔ကို သိလွ်က္၊ မက်င္႔ဘဲေနေသာသူသည္ အျပစ္ရွိ၏။ " ဒါေၾကာင္႔ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတာက အျပဳအမူေတြ မဟုတ္ဘူး။ သဘာဝပါ။ အျပဳအမူေတြျပင္ၿပီး သဘာဝလိုက္ေျပာင္းဖို႔ ဘုရားသခင္က မတိုက္တြန္းဘူး။ သဘာဝေျပာင္းေပးၿပီးမွသာ၊ အျပဳအမူေတြေျပာင္းေစပါတယ္။

                    ယံုၾကည္သူရဲ႕ အသက္တာမွာ အေရးၾကီးတဲ႔ စကားလံုး ၂ လံုးရွိပါတယ္။ BE ျဖစ္သည္နဲ႔ DO လုပ္သည္ ဆိုတဲ႔ စကားေတြပါ။  BE ျဖစ္သည္က DO လူပ္သည္ထက္ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔  BE ျဖစ္သည္က၊ DO လုပ္သည္ကို ဆံုးျဖတ္သတ္မွတ္ေပးလို႔ပါ။ လုပ္လို႔ ကိုယ္႔မွာျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ျဖစ္တဲ႔အတိုင္း လိုက္လုပ္မိတာပါ။

ေဟာင္လို႔ ေခြးျဖစ္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေခြးျဖစ္လို႔ ေဟာင္တာပါ။ တခ်ိဳ႕ေခြးေတြထက္ ကၽြန္ေတာ္ ပိုေဟာင္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဟာင္လို႔ ေခြးျဖစ္မသြားပါဘူး။ အသင္းေတာ္ထဲမွာ တခ်ိဳ႕သူေတြက သူမ်ားထက္ ပိုေကာင္းေအာင္ ေနႏုိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီလိုေနလို႔ ခရစ္ယာန္ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တခါထပ္ေမြးဖို႔လိုပါတယ္။ ဘုရားက သဘာဝကို အဓိကထားတယ္။ သဘာဝေျပာင္းရင္၊ အျပဳအမူေျပာင္းလာမွာပါ။ သဘာဝက ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ ေမြးဖြားျခင္းက သဘာဝကို ဆံုးျဖတ္သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္္။

                   တခါထပ္ ေမြးဖြါးၿပီးတဲ႔သူဆိုရင္ ၂ေပ ၁း ၄ - မွာ ဘုရားသဘာဝကို ရတဲ႔သူျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ဝင္စားစရာ၊ အံ႔ၾသစရာ အခ်က္ပါပဲ။

                  ကၽြန္ေတာ္ ၁၁ ႏွစ္သားမွာ ကယ္တင္ျခင္းရေတာ႔  ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ခႏၶာကို ဘာမွ မေျပာင္းလဲေစဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ - -  " ငါ ကယ္တင္ျခင္းရေတာ႔ အကုန္လံုး ကယ္ျပစ္လိုက္ၿပီ " လို႔ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ မွားပါတယ္။ အဲဒီလိုသာ အကုန္လံုး ကယ္ပစ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နွဖူးေတြ ဘယ္ေျပာင္လာမလဲ။ သြားဆရာဝန္ေတြလည္း မလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔။ မ်ကိမွန္တတ္စရာလည္း မလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ပါးေရ နားေရတြန္႔စရာလည္း မလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔။ က်မ္းစာက - - " ဇာတိပကတိေမြးေသာအရာသည္ ဇာတိကတိျဖစ္၏။ " တဲ႔။ အေသြးအသားက၊ အေသြးအသားပဲ ျဖစ္ေနမွာပဲ။

                  သဘာဝကို ေျပာင္းေအာင္ႀကိဳးစားဖို႔ ဘုရားသခင္ မေျပာဘူး။ အသစ္စက္စက္ သဘာဝတခု အပိုထည့္ေပးတဲ႔

အေၾကာင္းသာ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အသစ္စက္စက္ သဘာဝက အေဟာင္းသဘာဝကို ဖ်က္မပစ္ဘူး။ သခင္ေယရွဳနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေတြ႕မခ်င္း ကိုယ္ခႏၶာကို မေရြးႏွဳတ္ေသးဘူး။ ေရြးႏွဳတ္မယ္႔ေန႔ကေတာ႔ တကယ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ႔္    ေန႔ပဲ။ ဘုရားသခင္ကို ဖူးေတြ႕ၾကရမယ္႔ေန႔မွာ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ တူခြင္႔ရၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

                  ရွင္ေပါလုက - -  " ငါသည္   ႃငိဳ ျငင္ေသာသူျဖစ္ပါသည္တကား။ ဤ အေသေကာင္မွငါ႔ကို အဘယ္သူကယ္လႊတ္ မည္နည္း။ " ( ေရာမ ၇း ၂၄ ) ရွင္ေပါလုက " ဒီသဘာဝက ငါ႔ကို ေသြးေဆာင္ေႏွာက္ယွက္တယ္။ အားနည္းေစတယ္။ မွားယြင္းေစတယ္။ ငါ႔ကိုယ္ခႏၶာကေန ဒီသဘာဝကို ဖယ္ပစ္ခ်င္တယ္ " လို႔ ေျပာတာပါ။

Buddy Robinson ကၽြန္ေတာ္ လူေျဖာင္႔္တေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္။  လံုးဝ စံုလင္ သန္႔ရွင္းၿပီး၊ အျပစ္ လုပ္တတ္တဲ႔ သဘာဝ အေဟာင္းကုိ ဖယ္ပစ္ခ်င္ပါတယ္။  ဒါေပမယ္႔ ဒီသဘာဝကို အခု မပယ္ခၽြတ္ႏိုင္ၾကေသးဘူး။ ၁ ေယာ၁း ၁ - ၂ မွာ " ကိုယ္ အျပစ္မရွိဟု ငါတို႔သည္ဆိုလွ်င္၊ ကိုယ္ကိုကိုယ္ လွည့္ျဖားၾက၏။ ငါတို႔၌ သစၥာတရားမရွိ။ "

                    ေမြးဖြါးျခင္းက သဘာဝကို သတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္တယ္။ Nature determines our appetite.

                    ခဏဆက္စဥ္းစားရေအာင္။ သဘာဝဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ အေၾကာင္းက သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္တယ္။ သိန္းငွက္စားတာကို ၾကက္တူေရြးက မစားဘူး။ ၾကက္တူေရြးကေလးတေကာင္ ထိုးဆင္းလာၿပီး၊ လယ္ကြင္းထဲက ႂကြက္တေကာင္ကိို သူ႕ေျခသည္းနဲ႔ ကုတ္ယူသြားတာ ျမင္ဖူးၾကသလား။ ဒါမိ်ဳးၾကက္တူေရြးဆို ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ေဝးေဝးပဲ ေနေတာ႔မယ္။

                   တည ကၽြန္ေတာ္ ကားေမာင္းရင္းနဲ႔  စြန္လား၊ သိန္းငွက္လားမသိ သစ္ပင္ေပၚမွာ ျမင္လိုက္ရတယ္။ သူက ျမက္ေတာထဲက လွဳပ္ေနတဲ႔အရာကို ျမင္တယ္။ ထိုးဆင္းလာၿပီး၊ ေျခသည္းနဲ႔ ကုပ္ယူသြားတယ္။ သတ္စားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ႔ အဲဒါမ်ိဳး မစားခ်င္ျပန္ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သိန္းငွက္တို႔၊ စြန္တို႔က ဒါမ်ိဳးကို သေဘာက်တယ္။ သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္ေပးတယ္။

                  ကၽြန္ေတာ္ ကေလးဘဝတုန္းက ဘုရားေက်ာင္း ခဏခဏ သြားတယ္။ ဒီက်မ္းစာကို ဖတ္တာပဲ။ က်မ္းစာကို ကၽြန္ေတာ္ မစြဲလမ္းဘူး။ က်မ္းစာကို မဆာငတ္ဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာ တရားေဟာၿပီးရင္၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အဖြါး ေဝဖန္တာ ၾကားဖူးတယ္။ " ဒီညေတာ႔ ငါ႔ဝိညာဥ္ တကယ္ အစာဝတယ္ေဟ႔။ " ကၽြန္ေတာ္က " အဖြါးေတာ႔ ရူးၿပီ။ အဖြါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာဦးမွပဲ။ အဲဒီမွာ ဘယ္သူမွလဲ မရွိဘဲနဲ႔၊ အိမ္က အသားၫွပ္ေပါင္မုန္႔မွာလည္း ဒိန္ခဲ မပါတာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီပဲ။ ဒါနဲ႔မ်ား - ငါ႔ ဝိညာဥ္ အစာဝတယ္ေလး၊ ဘာေလးနဲ႔၊  ဘာေျပာတာပါလိမ္႔ " လို႔ စဥ္းစားဖူးတယ္။  

ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ ကယ္တင္ျခင္းရၿပီးတဲ႔အခါ၊ သဘာဝ အသစ္တခုရလာတယ္။ ဘာျဖစ္သြားသလဲ မသိေပမယ္႔၊ ဘုရားေက်ာင္းတက္ရတာ ေပ်ာ္စျပဳလာတယ္။ ဒီက်မ္းစာအုပ္ကိုလည္း သေဘာက်လာတယ္။ အကုန္မဖတ္ႏိုင္ေသးေပမယ္႔၊ " သိပ္ေကာင္းတဲ႔ စာအုပ္ပဲ၊ ဝိညာဥ္ခြန္အားရတယ္၊ အစာစားရတယ္ " လို႔ ကိုယ္႔ ဘာသာကိုယ္ ေျပာလာတယ္။ အခုေတာ႔ အဖြားစကားကို နားလည္သြားၿပီ။

                  သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္ေပးတယ္။

                   ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ အခ်စ္ဝတၳဳေတြ လံုးဝမႀကိဳက္တတ္္ဘူး။    တခ်ိဳ႕ေတာ႔ မိုးအလင္းထိုင္ဖတ္တတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အာသီသကတမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ကို ခြန္အားေပးမယ္႔ စာပဲဖတ္ခ်င္တယ္။ သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္။

သဘာဝက အေပါင္းအသင္းကို သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ Nature determines our associations.

                  " အေရာင္တူတဲ႔ ငွက္ေတြဟာ အတူေနတတ္ၾကတယ္ " ဆိုတဲ႔စကား ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ( Birds of a feather flock together. ) အဲဒါမွန္ပါတယ္။ ဒီ Tennessee ျပည္နယ္မွာ ငံုးေတြ၊ ခါေတြနဲ႔ တျခားငွက္ေတြ ျမင္ဖူးပါတယ္။ ငံုး ၇ေကာင္။ ၈ေကာင္ေလာက္ လမ္းျဖတ္ေျပးတာလည္း ျမင္ဖူးပါတယ္။  ဒါေပမယ္႔ ငံုး ၂ေကာင္၊ ငွက္နီ ၁ေကာင္၊ ငွက္ျပာတေကာင္၊ သိန္းငွက္တေကာင္၊ က်ီိးကန္းတေကာင္၊ ေတာၾကက္တေကာင္ အုပ္ဖဲြ႕ပ်ံလာၾကတာ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။ ငံုးသပ္သပ္၊ ငွက္နီသပ္သပ္၊ ငွက္ျပာသပ္သပ္ေနတတ္ၾကတာပါ။

                    ခ်ိဳးငွက္ဖမ္းတဲ႔ရာသီတုန္းက ခ်ိဳးငွက္ေတြ အုပ္ဖဲြ႕ျပန္သြားတာ ျမင္ဖူးပါတယ္။ သူတို႔အထဲမွာ က်ီိးကန္း၊ သိန္းငွက္၊ စြန္ရဲနဲ႔ တိုက္ၾကက္ေတြ မေတြ႕ရဘူး။ ခ်ိဳးငွက္ေတြ ဘာေၾကာင္႔အုပ္စုဖြဲ႕ပ်ံၾကသလဲ။ သူတို႔မွာ တူညီတဲ႔ ခ်ိဳးငွက္သဘာဝရွိၾကလို႔ပါ။ ျမင္းေတြက ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ဘာေၾကာင္႔ အတူလမ္းေလွ်ာက္ၾကသလဲ။ သူတို႔မွာ တူညီတဲ႔ ျမင္းသဘာဝရွိၾကလို႔ပါ။ ေခြးေတြက ဘာေၾကာင္႔ ေတာအုပ္ထဲေျပးၿပီး ေခြးလိုေဟာင္ၾကသလဲ။ သူတို႔အားလံုးမွာ ေခြးသဘာဝရွိၾကလို႔ပါ။

                   ေၾကာင္တေကာင္ဟာ ဘာေၾကာင္႔ ေခြးနဲ႔အတူ ေတာထဲလိုက္တာ ျမင္ဖူးသလား။ ေခြးလိုေကာ ေဟာင္ပါသလား။ သားေကာင္ေကာ လိုက္ေခ်ာင္းပါသလား။ လိုက္ေခ်ာင္းရင္ေတာ႔ အဲဒီေၾကာင္ကို လမ္းမေပၚခ် စီးပြါးရွာၾကတာေပါ႔။

                   ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ဘုရားေက်ာင္းသြားတတ္သူေတြနားမွာ ေနရတာကို ေပ်ာ္ပါတယ္။ သီခ်င္းေကာင္းေကာင္းလည္း နားေထာင္ခ်င္တယ္။ တခ်ိဳ႕သူေတြ နားေထာင္တဲ႔ သီခ်င္းမ်ိဳးေတြကိုေတာ႔ နားေထာင္ႏိုင္တာပဲ အံ႔ၾသမိတယ္။ သီခ်င္းလို႔ သူတို႔ေျပာတဲ႔ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ လက္ရာထဲမွာ တသံနဲ႔တသံကလည္း မေျပမလည္ ျဖစ္ေနတယ္။

                  ကယ္တင္ျခင္းရသူေတြနားမွာ ေနရတာ  ေပ်ာ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဓမၼသီခ်င္း ဆိုသူေတြၾကားမွာေနရတာ သေဘာၾကပါတယ္။

                  သဘာဝက အေပါင္းအသင္းကို သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။

                                                  

သဘာဝက ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ Nature determines our environment.

                  သိန္းငွက္ေတြက ေလမွာပ်ံဝဲတယ္။ လင္းပိုင္ ( လပိုင္ ) ေတြကေတာ႔ ပင္လယ္မွာ ေရကူးၾကတယ္။ လပိုင္က ေရမွာ က်င္လည္တာ သူ႔သဘာဝမို႔ပါ။  သိန္းငွက္လည္း ေလမွာ က်င္လည္တာ သူ႔သဘာဝမို႔ပါ။

                   လူတခ်ိဳ႕ဟာ မီးခိုးေတြ မြန္းေနတဲ႔ ညကလပ္ေမွာင္ေမွာင္ေတြကို ဘာေၾကာင္႔ သြားၾကသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ဘူး။ အဲဒီလိုေနရာေတြရွိတဲ႔ ဟိုတယ္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တည္းဖူးပါတယ္။ လူေတြက အဲဒီအေမွာင္ ညကလပ္္ေတြမွာ ေသာက္စား မူးထားၾကေတာ႔၊ သူတို႔ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိၾကေတာ႔ဘူး။ မနက္ေရာက္လို႔ ႏိုးတဲ႔အခါမွာေတာ႔ သူတို႔ေခါင္းက စည္ပိုင္းေလာက္ ႀကီးေနၿပီ။ ညက ဘယ္မွာေရာက္ခဲ႔တယ္ဆိုတာ မေျပာႏိုင္ၾကေတာ႔ဘူး။

                    လူတေယာက္ ညကလပ္ကေန ညနက္မွ ျပန္တတ္တယ္။ သူက အိပ္ရင္ ေဟာက္တတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးေတြက သူ႕မိန္းမကို သူ႕ႏွာေခါင္းမွာ ဖဲႀကိဳးျပာတတ္ထားရင္ အေဟာက္ရပ္မယ္လို႔ ေျပာျပၾကတယ္။

ဒါနဲ႔ မနက္ ၃ နာရီေလာက္ သူျပန္လာေတာ႔ စ, ေဟာက္ပါေရာ။ သူ႕မိန္းမက သူ႕ႏွာေခါင္းကို ဖဲႀကိဳးျပာနဲ႔ ခ်ည္တယ္။ မနက္ သူအိပ္ရာထေတာ႔ အေညာင္းဆန္႔ၿပီး မွန္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕အမ်ိဳးသမီးလည္း ႏိုးလာေတာ႔ " ရွင္ညက ဘယ္သြားလ ဲ" လို႔ ေမးပါတယ္။ သူက - " မသိေတာ႔ပါဘူးကြာ၊ ဒါေပမယ္႔ ငါ ပထမရတယ္ " လို႔ ေျဖပါတယ္။

အဲဒီလိုေနရာေတြကို သြားတတ္သူေတြဟာ ညက ဘယ္သြားခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ မသိၾကေတာ႔ဘူး။ ဒါကိုပဲ ရီစရာအျဖစ္ သေဘာထားၾကျပန္တယ္။

                    ကိုကင္း သံုၿပီး၊ တေန႔ကို ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ ျဖဳန္းေနတဲ႔ လူတေယာက္ရဲ႔ ဘဝဟာ ရီစရာ ျဖစ္ပါ႔မလား။

ညတုန္းက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ မုန္လာဥေတြ၊ ပဲေတာင္ေတြ၊ ေပါင္မုန္႔ေတြနဲ႔ တျခား အစားအေသာက္ေကာင္းေတြ စားရတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ မႀကိဳက္တတ္ရင္ ေရြးႏွဳတ္မခံရေသးလို႔ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ေကာင္းကင္မႏၷမုန္႔ဟာလည္း အခု အစားေသာက္ေကာင္းေတြလိုပဲ ေကာင္းမွာပဲ။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ဒါမ်ိဳးေတြ မစားရရင္ ကၽြန္ေတာ္ မေပ်ာ္ဘူး။ ေကာင္းကင္မွာ မေပ်ာ္ပဲ ေနရတာမ်ိဳးလည္း စဥ္းစားလို႔ေတာင္ မရႏိုင္ဘူး။

                    သဘာဝက အာသီသကို သတ္မွတ္တယ္။ အေပါင္းအသင္းကို သတ္မွတ္တယ္။ က်င္လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို  သတ္မွတ္တယ္။  ကယ္တင္ျခင္းရၿပီးရင္ အသစ္ေသာ သဘာဝကို ရတယ္။ ခုဏ ေျပာတဲ႔ ေနရာေတြ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ မေပ်ာ္ေတာ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သြားခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အခုေတာ႔ အဲဒီမွာ ေနာက္ထပ္ မက်င္လည္ေတာ႔ဘူး။

ေမြးဖြါးျခင္းဟာ လူတေယာက္ကို အေမွာင္ထဲကေန အလင္းကို ပို႔ေဆာင္ေပးပါတယ္။

Birth Brings One From Darkness to Light.

                     ေမြးဖြါးျခင္းဟာ လူတိုင္းႀကံဳရရုံ၊ ႏိုင္ငံတခုမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ရုံ၊ သဘာဝကို သတ္မွတ္ရုံသာမက၊ ကေလးငယ္ကို အေမွာင္ထဲကေန အလင္းထဲ ပို႔ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ၉ လ လံုးလံုး အေမွာင္ထဲေနရာကေန ရုတ္တရက္ အလင္းထဲ ေရာက္လာေစပါတယ္။

                     ကၽြန္ေတာ္ကိုပဲ ျပန္ရွင္းျပပါဦး။  သခင္ေယရွဳကို အားမကိုးဖူးေသးတဲ႔ လူတေယာက္က က်မ္းစာဖတ္ၿပီးေတာ႔ " ငါ နားမလည္ဘူး၊ နားမလည္ဘူး။ ဘာမွန္းလည္း မသိဘူး" လို႔ေျပာမယ္။ ေနာက္ သူ ကယ္တင္ျခင္းရၿပီး၊ က်မ္းစာ စ,ဖတ္ေတာ႔  " ေအး၊ ဟုတ္တယ္ဟ။ ငါ နားလည္ၿပီ။ " လိုပ ေျပာတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ အေမွာင္ကေန အလင္းထဲ ေရာက္သြားတာပါ။

                   ကၽြန္ေတာ္ကို  ရွင္းျပၾကည့္ပါ။ John Kennedy လို Harvard တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္း ဘြဲ႕ရ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ လူတေယာက္က သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ဘာသာေရးအေၾကာင္းမွာ ဆြံ႕အေနတာ၊ ပုပ္ရဟန္းမင္းကို လံုးဝ အျပစ္ကင္းစင္တယ္လို႔ ထင္တာ ဘာေၾကာင္႔လဲ၊ ပုပ္ရဟန္းမင္းဟာ မိန္းမမယူရဘဲနဲ႔ ၊ သူက ဘာေၾကာင္႔ ေပတရုကို ပထမဆံုး ပုပ္ရဟန္းမင္းလို႔ ယံုေနခဲ႔တာလဲ။ က်မ္းစာကေတာ႔ ေပတရုရဲ႕ ေယာကၡမအေၾကာင္း ေျပာထားတယ္။ ေပတရုမွာ မိန္းမမရွိဘဲ၊ ေယာကၡမ ရွိပါ႔မလား။

                     Catholic ကက္သိုလစ္ အသင္းေတာ္အေၾကာင္း ေလ႔လာရင္၊ အဲဒီ အသင္းေတာ္ဟာ ကမာၻမွာ အခ်မ္းသာဆံုး အဖဲြ႕အစည္းတခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိလာပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကက္သိုလစ္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ႔ ေနရာမွန္သမွ်ဟာ ကမာၻမွာ အဆင္းရဲဆံုးဆိုတာ ေတြလာမွာပါ။ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံေတြကို သြားၾကည့္ပါ။ ကက္သိုလစ္ အသင္းေတာ္က အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္ဝေနခ်ိန္မွာ လူေတြ ငတ္ေနၾကတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းက အလွဴေငြေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒါကို အဲဒီလူေတြက ဘာေၾကာင္႔ တိတ္တိတ္ေနၾကသလဲ။ Born again မျဖစ္ေသးလို႔၊ တခါထပ္ မေမြးရေသးလို႔ပါ။ မေမြးေသးေတာ႔ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။ တခါထပ္ ေမြးၿပီးရင္ေတာ႔ အေမွာင္ကေန အလင္းထဲ ေရာက္လာပါတယ္။

 ေမြးဖြါးျခင္းက အတိတ္ကို ေခ်ဖ်က္ေပးပါတယ္။ Birth Cancels Out the Past.

                       ေမြးဖြါးျခင္းက ကေလးငယ္ကို အေမွာင္ထဲကေန အလင္းထဲ ပို႔္ေပးရုံသာမက၊ ကေလးကို အတိတ္သမိုင္းမပါပဲ၊ ေမြးဖြါးလာေစပါတယ္။

                       ေကာင္းကင္မရွိ၊ ငရဲမရွိဘူး ဆိုရင္ေတာင္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒုတိယေမြးျခင္းကို ခံခ်င္ေနဦးမွာပါပဲဲ။ အတိတ္ကို ေခ်ဖ်က္ေပးဖို႔ လိုတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုေသၿပီး၊ ေကာင္းကင္ေရာက္လို႔ ဘုရားသခင္ကို၊ " ကၽြန္ေတာ္ျပစ္မွားမိတဲ႔ အျပစ္ေတြအတြက္ ဝမ္းနည္းပါတယ္ ကိုယ္ေတာ္ " လို႔ေျပာရင္၊ ဘုရားသခင္က " မင္းေျပာတဲ႔ ကိစၥ ငါမသိပါလား " လို႔ ေျဖလိမ္႔မယ္။ " တကယ္ပါ ကိုယ္ေတာ္၊ ကိုယ္ေတာ္ သိပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က အားလံုးသိတာပဲ။ အဲဒီအျပစ္ေတြအတြက္ ၄၅ ႏွစ္လံုးလံုး ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပူေနခဲ႔ရတာ၊ ကိုယ္ေတာ္ သိပါတယ္ေလ၊ အဲဒီအျပစ္ေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ " လို႔ ေျပာမိမွာပါ။ ဘုရားသခင္ကေတာ႔  " Curtis မင္းေျပာတဲ႔ ကိစၥ ငါမသိဘူးကြ၊ " လို႔ ဆက္ေျပာေနမွာပါ။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ? ေဟရွာယ ၄၃း ၂၅ မွာ " ငါတပါးတည္းသာလွ်င္ ကိုယ္အတြက္ေၾကာင္႔၊ သင္၏ အျပစ္တို႔ကို ေျဖမည္။ သင္၏ ဒုစရိုက္အမွဳတို႔ကို မေအာက္ေမ႔။ "

                        ဒီအခ်က္ဟာ အံ့ၾသစရာ မေကာင္းဘူးလား ? ။ ကိုယ္႔အိမ္နီးခ်င္းေတြ၊ ကိုယ္႔ဇနီး၊ ကိုယ္႔ေယာက်ၤားက အျပစ္ေတြကို မွတ္မိေနေပမယ္႔၊ ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။ ဘုရားသခင္ မ,စလို႔ အျပစ္တခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ႔သူလို ျဖစ္ရတယ္။ ဘုရားသခင္ ေျဖာင္႔မတ္သလို၊ ေျဖာင္႔မတ္ရတယ္။

                    သမၼာက်မ္းစာက လူဟာ ကယ္တင္ျခင္းရရင္ ေျဖာင္႔မတ္ၿပီီလို႔ ေျပာတယ္။ တဝက္တပ်က္ ေျဖာင္႔မတ္တာမဟုတ္ဘူး။ အျပည့္အဝ ေျဖာင္႔မတ္တာပါ။ အားလံုး လြင္႔သြားၿပီ။ အျပစ္ျပဳတဲ႔ အတိတ္မရွိေတာ႔ဘူး။ ဟာေလလုယာ။

                    ကေလးတေယာက္ဟာ အတိတ္ သမိုင္းမပါဘဲ ေမြးဖြါးတယ္။

                        လူတေယာက္ေယာက္ကို ရဲက၊ အရာရွိက ဖမ္းတာ ဆီးတာ မျမင္ရတဲ႔ အေျခအေန ေနရာ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ တေနရာက အသုဘအိမ္ပါ။ ရဲအရာရွိတေယာက္ ဝင္လာၿပီး၊ အေလာင္းကို လက္ထိပ္ခတ္၊ ဆြဲထုတ္ၿပီး၊ ေထာင္ထဲပို႔ေလ႔ မရွိဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ? ေသေနၿပီေလ။

                        ေနာက္တေနရာကေတာ႔ ေဆးရုံက သားဖြါးခန္းပါ။ ရဲအရာရွိတေယာက္ စိတ္ဆိုး မာန္ဆိုးနဲ႔ ဝင္လာၿပီး၊ ၃ နာရီေလာက္ပဲ သက္တမ္းရွိေသးတဲ႔ ကေလးကို လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး - " မင္းကို လူသတ္မွဳနဲ႔ ငါတို႔ သံသယရွိတယ္ " လို႔ ေျပာပါ႔မလား ? ။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။

                        ကဲ - မာနတ္ကလည္း  ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းမရခင္က အျပစ္ေတြအတြက္ လာမဖမ္းႏိုင္ပါဘူး။ အတိတ္မရွိေတာ႔ဘူး။ ကယ္တင္ျခင္းရေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ အတိတ္ဟာ လံုးဝေခ်ဖ်က္ခံလိုက္ရၿပီ။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာင္ မရွိေတာ႔ဘူး။

ေမြးဖြါးျခင္းဟာ ၿပီးျပည့္စံုပါတယ္။  Birth is complete.

                       ေမြးဖြါးျခင္းဟာ အတိတ္ကို ေခ်ဖ်က္ရုံသာမက  ၿပီးျပည့္စံုမွဳလည္း ရွိုပါတယ္။

                      တျခားသြန္သင္ခ်က္ေတြက " ႏွစ္ျခင္းေတြလည္း ေကာင္းသားပဲ၊ ဒါေပမယ္႔ တဖက္စြန္းမေရာက္နဲ႔၊ မင္း ကယ္တင္ျခင္းရတာ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒါလည္းလိုေသးတယ္။ ဟိုဟာလည္း လိုေသးတယ္။ တျခားဟာေတြလည္း လိုေသးတယ္။ " လို႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အဲဒါမဟုတ္ဘူး။ ကယ္တင္ျခင္းရရင္ လိုတာအားလံုးရလိုက္ၿပီ။

ကၽြန္ေတာ႔ သားသမီး ၄ ေယာက္လံုး စံုစံုလင္လင္ ေမြးဖြါးလာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးက - - - " သား Tony ကို ဆရာဝန္ ျပန္ျပဦးမွပဲ။ ေဆးမွတ္တမ္းအရွည္ႀကီး ျပန္ယူဦးမွ၊ သူ႕နားရြက္ကေလး ျပန္တပ္ၿပီး၊ သူ႕လွ်ာကေလးလည္း ျပန္တပ္ဦးမွ " လို႔ ေျပာေလ႔မရွိဘူး။ ဒါေတြက သား Tony မွာပါၿပီးသားပဲ၊ စံုလင္ပါတယ္။

                      အသစ္တဖန္ ္ေမြးဖြါးတဲ႔အခါမွာလည္း စံုလင္ပါတယ္။ သား Tony မွာလိုတာက ႀကီးထြားဖို႔ အစားအစာ၊ ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွားမွဳနဲ႔ သင္ေတာ္တဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ လိုတာပါ။ ေမြးလာတဲ႔ ကေလးတိုင္း ဒီလိုပါပဲ။

အသက္တာႀကီးထြားဖို႔ရာ ဘုရားေက်ာင္းတက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဓါးကိုယူ၊ ခရင္းကိုထုတ္၊ သင္းအုပ္ဆရာ တရားေဟာေတာ႔မယ္၊ စားလိုက္ေတာ႔၊ စားေကာင္းရင္၊ " ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕၊ ထပ္ေပးပါဦး " လို႔ေျပာ။ စိတ္လွုပ္ရွားမွဳ အျပည့္နဲ႔ ေနပါ။

                      ကၽြန္ေတာ႔ သမီး Donna ကေတာ႔ စားပြဲနား လာလွဳပ္ေလ႔ရွိတယ္။ စားေသာက္ရတာကို သူ စိတ္လွုပ္ရွားေလ႔ ရွိတယ္။ စားပြဲေအာက္က သူ႕ေျခေထာက္လည္း လွဳပ္ေနလိမ္႔မယ္။ စားပြဲတခုလံုး လွဳပ္ေနလိမ္႔မယ္။

                      ေခြးတေကာင္ကို အစာေကၽြးတဲ႔အခါ အၿမီးလွဳပ္တာ ေစာင္႔ၾကည့္ဖူးသလား။ ျမင္းစာခြက္မွာ ျမင္းစာေကၽြးရင္ ျမင္းၿမီး လွဳပ္ခါေနတာ ျမင္ဖူးသလား? ။

                     ဘုရားေက်ာင္းလာတာဟာ ကမာၻမွာ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ကို စားဖို႔လာတာပါ။ ဒါေပမယ္႔ တခ်ိဳ႕က ေခါင္းထဲက သန္းေတြ အေသက်လာသလိုပဲ လာေနၾကတယ္။ ျဖစ္သင္႔တာက  - - - ႏွဳတ္ခမ္းကို သပ္လိုက္၊ ၿပီးေတာ႔ " ဘုရားသခင္ ဘုန္းႀကီးပါေစ "လို႔ေျပာ။ သီခ်င္းဆိုၿပီဆိုရင္ " ပန္းကန္ထဲမွာထည့္၊ စားဖို႔ အသင္႔ပဲ " လို႔ေျပာပါ။ အဲဒီလိုမွ အသက္တာ ႀကီးထြားပါတယ္။

 ကေလးဟာ ၿပီးျပည့္စံုစြာ ေမြးဖြါးလာပါတယ္။ 

ေမြးၿပီဆိုရင္ ၿပီးၿပီ။  Birth is Final.

                    မေမြးခဲ႔ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔ ျပင္ခ်င္လည္း မရေတာ႔ဘူး။ တခ်ိဳ႕က ေက်းဇူးတရားကေန ေရြ႕ေလၽာ႔တယ္ Falling from grace လို႔ ဘာေၾကာင္႔ သင္ၾကလဲ မသိဘူး။ သူတို႔က " ခင္ဗ်ား အခု သိပ္ေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ - အားနဲရင္ ဆံုးရွံဳးမယ္၊ ေနာက္ - ျပန္ေကာင္းရင္ ျပန္ရမယ္၊ ျပန္အားနဲရင္ ျပန္ရွဳံးျပန္မယ္ " တဲ႔။  အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ နားမလည္ေတာ႔ဘူး။ အမွန္က ေမြးတယ္ဆိုတာ အၿပီးပါ။

                   ဆိုပါစို႔၊ ကၽြန္ေတာ္႔သမီးကေလး ေမြးေတာ႔  သမီးကိုၾကည့္ၿပီး၊ ဇနီးသည္ Gerri ကို " သမီးမ်က္ႏွာကို ငါ သိပ္ သေဘာ မက်ဘူးကြာ။ ဗိုက္ထဲ ျပန္ထည့္၊ အစကေန ျပန္စကြာ " လို႔ ေျပာလိုက္မယ္။

ျပန္စလို႔ မရဘူး။ မေမြးခဲ႔ခ်င္လို႔မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ သားသမီး ၄ ေယာက္၊ သမီး ၃ ေယာက္၊ သားတေယာက္။ ေျမးက ၆ေယာက္။ ( အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ) အားလံုး ကၽြန္ေတာ႔ သားေျမးေတြပါ။ ဒါကို အခ်ိန္နဲ႔ ထာဝရကာလ က မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ သားသမီးေတြကို ဆိုက္ေဘးရီးယား ကိုပို႔၊ နာမည္ ၄၇ မ်ိဳးေလာက္ ေပးပစ္။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ေျပာင္းပစ္၊ တျခား အေဖတေယာက္၊ အေမတေယာက္ရွိတယ္ လို႔ ယံုေအာင္လုပ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူတို႔ အေဖ၊ Geraldine Crawford Hutson ဟာ သူတို႔အေမဆိုတဲ႔ အခ်က္ကို ေျပာင္းပစ္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ဒါက အၿပီးပဲ။

                  ကၽြန္ေတာ္ ၁၁ ႏွစ္သား အရြယ္မွာ ကယ္တင္ျခင္းရေတာ႔  ဒါဟာ အၿပီးပါပဲ။ မာနတ္နဲ႔ မရဏာႏိုင္ငံက လာေျပာင္းပစ္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ တရားေဟာဆရာတေယာက္ကလည္း လာေျပာင္းပစ္လို႔ မရႏိုင္ဘူး။ အႀကီးအက်ယ္ ေအာ္ဟစ္၊ ထခုန္၊ မ်က္ႏွာကို တံေတြးနဲ႔ ေထြးၿပီးမွ " မင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ အသက္မရွင္ပါဘူးကြာ " လို႔  ေျပာလည္း၊ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဘုရားသခင္က ပိုင္သြားပါၿပီ။ 

                 ကၽြန္ေတာ္႔ သားသမီးေတြထဲမွာ ဘယ္သူမွ အခ်ိန္ျပည့္ မေကာင္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ ခဏခဏ မေျပလည္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ကေလးဆိုတာ ႀကီးႀကီးမားမား မထိမခိုက္မခ်င္း သူတို႔ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ေနႏိုင္တယ္ဆိုတာ သူတို႔သိၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ျပည့္ ကစားၾကမယ္။ သူတို႔ကို မရိုက္ခင္ လူႀကီးက " မလုပ္နဲ႔ " လို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါ တားတယ္ဆိုတာလည္း သိၾကပါတယ္။ မရိုက္ခင္ " မလုပ္နဲ႔ " လို႔ ရွစ္ခါတားရင္၊  ခုႏွစ္ခါေလာက္ေတာ႔ ေအာ္ေျပာေနရမွာပဲ။ ကေလးေတြ မွတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။

                 အမ်ိဳးသမီးေတြက ကေလးေတြကို ေအာ္တာၾကားဖူးပါတယ္။ " အဲဒါ မလုပ္နဲ႔ ၊ ငါ႔ကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ေပးေနၾကတာ၊ " အဲဒါ မလုပ္နဲ႔ ၊ မင္းတို႔အေဖလာရင္ တိုင္ေျပာမယ္။ " ကေလးအမိုက္ေတြက သိတယ္။ အေမကေတာ႔ ေအာ္ရုံ၊ ဆူရုံပဲ။ ဒါနဲ႔ အေမကို ဂရုမစိုက္ၾကဘူး။ ေအာ္ - ေအာ္ - ေပါ႔။  ဒါေပမယ္႔ အေမ အေအာ္ရပ္လို႔ ရုိက္ၿပီဆိုရင္ေတာ႔၊ ကေလးေတြ ေနတတ္သြားၿပီ။ ေကာင္းသြားၾကၿပီ။ အသိအတတ္ျမန္ၾကပါတယ္။

                ကၽြန္ေတာ္႔ မွာ ဘယ္သားသမီးမွ မစံုလင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သားသမီးအားလံုး ကၽြန္ေတာ္ပိုင္တယ္။ ဒါကို ဘယ္သူကမွ ေျပာင္းလဲပစ္လို႔ မရဘူး။ ေမြးဖြါးျခင္းဟာ အၿပီးပါ။

                                         

ေမြးဖြါးရာမွာ ေဝဒနာခံရေလ႔ ရွိပါတယ္။   Birth involves travail.

                ကၽြန္ေတာ္႔  ဇနီးနဲ႔  သမီးေတြ ကေလးမီးဖြါးၾကရင္ ကၽြန္ေတာ္ အနားမွာ ရွိခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ သမီးဦး Sherry က သားဦးကေလးေမြးေတာ႔ သူ႕ခမ်ာ အေတာ္ ႀကိဳးစားရရွာတယ္။ အျပင္းအထန္ အားထုတ္ ရုန္းကန္ရရွာတယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသား Rick ရယ္၊ သူ႕အေမရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အတူရွိေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္လာၾကတယ္။ တကယ္ ထိတ္လန္႔စရာပဲ။ သမီးခမ်ာ အေတာ္ ေဝဒနာ ခံစားခဲ႔ရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဝဒနာ မခံစားဘဲ မီးဖြါးလို႔ မရဘူး။ " မိမိစိတ္ဝိညာဥ္ ခံရေသာ ေဝဒနာ၏ အက်ိဳးကို မိမိျမင္၍ အားရလိမ္႔မည္။ " - ေဟရွာယ ၅၃း ၁၁ ။

တနလၤာ၊ အဂၤါနဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္းလိုလိုမွာ ကၽြန္ေတာ္ တေနရာရာမွာ တရားေဟာရေလ႔ရွိပါတယ္။  တနလၤာ၊ အဂၤါ ညေန ေတြမွာေတာ႔ အလုပ္တခုကို ၾကံစည္ေနတယ္။ ဒါဟာ ခရစ္ယာန္တေယာက္အေနနဲ႔ ေပ်ာက္ဆံုးသူေတြအတြက္ သားဖြါးျခင္း ေဝဒနာခံရတာပါပဲ။ အသင္းသားေတြ ေဝဒနာမခံစားရင္ ဝိညာဥ္ထပ္ေမြးမွာ မဟုတ္ဘူး။        

               ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသနားၾကဘူး၊ ေဝဒနာ မခံစားၾကေတာ႔ဘူး ဆိုပါစို႔။ တေယာက္တေလေတာ႔ ကယ္တင္ျခင္းရ လိမ္႔မယ္။ အဲဒါေကာင္းပါတယ္။  ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအတြက္ ေဝဒနာ မခံစားၾကေတာ႔ဘူး။ ပစ္ပယ္လိုက္ၾကရင္၊ အားနဲေနၾကရင္၊ ေပ်ာက္ဆံုးသူေတြလည္း လြင္႔ပါးမယ္။  ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း  ဘာမွမစိုးရိမ္ၾကဘူး၊ ေဝဒနာ မခံစားၾကဘူး ျဖစ္ေနမယ္။ ယံုၾကည္သူေတြ တကယ္ တာဝန္ယူၾကရင္၊ လူငယ္ေတြလည္း ကိုယ္႔မိတ္ေဆြေတြအတြက္ တကယ္ တာဝန္ယူၾကရင္၊ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ နာၾကင္ ေဝဒနာခံစားၾကရင္၊ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ ငိုေႂကြးၾကရင္၊ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ သားဖြါးတဲ႔ ေဝဒနာခံစားၾကရင္၊ ဝိညာဥ္ေတြ အသစ္ ေမြးဖါြးလာမွာပါ။ ဝိညာဥ္ ေမြးဖါြးျခင္းေပါ႔။       ။

တခါ ျပန္ေမြးမလား  Will you be born again now?

        Dr. Curtis Hutson ရဲ႕ တရားေဒသနာကို ဖတ္ရွုခဲ႔ရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ တခါျပန္ေမြးဖို႔ လိုတဲ႔အေၾကာင္းကို က်မ္းစာနဲ႔တကြ ဥပမာကေလးေတြေပးၿပီး ေထာက္ျပသြားပါတယ္။ အသစ္ေသာ ေမြးဖြားျခင္းဆိုတာ Born from above အထက္မွေမြးျခင္း၊ ဘုရားဇာတိကို ခံယူရျခင္း လို႔ ေျပာျပသြားပါတယ္။ လူဟာ သဘာဝအတိုင္း ေမြးတဲ႔အတြက္ လူ႕သဘာဝကို ရပါတယ္။ ဘုရားသဘာဝ ရဖို႔ကေတာ႔ ဝိညာဥ္ေမြးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘုရားသား၊ ေကာင္းကင္သားျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ တခါထပ္ေမြးဖို႔ပဲ လိုတာပါ။

       ဒီ တရားေဒသနာမွာ သခင္ေယရွုကို အားကိုးရင္ တခါျပန္ေမြးတယ္လို႔ ရွင္းျပထားပါတယ္။ သခင္ေယရွုက သင္႔ အျပစ္ေတြအတြက္ ကားတိုင္မွာ လူစားထိုး အေသခံပါတယ္။ ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ အားကိုးရုံနဲ႔ အျပစ္ခြင္႔လႊတ္ခံရၿပီး၊ ကယ္တင္ျခင္းရၾကဖို႔ အျပစ္ေႂကြးေတြ ေပးဆပ္သြားပါတယ္။ သခင္ေယရွုကို အခု အားကိုးရင္ ဘုရားသားျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းကင္မွာ ေနစရာရပါတယ္။

      အားကိုးရင္ေတာ႔ - အခုလို ရိုးရိုးကေလး ဆုေတာင္းလိုက္ပါ။

သခင္ေယရွု - -

ကၽြန္ေတာ္ အျပစ္သားပါ။ ငရဲသြားထိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္စား ကိုယ္ေတာ္ အေသခံ၊ အျပစ္ေႂကြး ေပးဆပ္တာကို ယံုပါတယ္။

ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ အခု လက္ခံပါၿပီ။

အျပစ္ခြင္႔လႊတ္ၿပီး၊ ကယ္တင္ဖို႔ အားကိုးပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်စ္တဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကိုယ္ေတာ္႔ မိသားစုထဲမွာ ေမြးဖြါးေပးေတာ္မူပါ။ အာမင္။    ။